((پپه))
پپه pepe ده سال دارد و مانند مارمولکی باریک، ظریف و زرنگ است. لباس مندرس چهلتکهاش از شانهای تنگش آویزان است و پوستش، که از تابش خورشید و کثافت تیره شده، از لای شکافهای بیشمار لباسش نمایان است.
به برگ علف خشکیدهای میماند که نسیم دریا اینور و آنور میبرد. از بام و تا شام در جزیره از سنگی به سنگی میجهد و هردم صدای زیر و خستگی ناپذیرش این حرفها را بیرون میریزد:
ایتالیای زیبا،
کشور من ایتالیا!...
((ماکسیم گورکی))
بقیۀ داستان را در ادامۀ مطلب بخوانید...