((خطبه پایان))
ما همه در عصر شوم خداحافظی در برابر هم ایستادهایم
و این، متنِ من است
همه در عصر شومِ خداحافظی
ببین سراسرِ عمرم را که در ذیل متنهای پرنده وَ پرندهشناسی عبور میکند
و متنها عبور میکنند
نه بیت به بیت
که به مصراعهای هر شکسته شکلی که چشمهایم آغوشهای فراموشی را
به زخمهای درونم بسپارند...
((رضا براهنی))
بقیۀ شعر را در ادامۀ مطلب بخوانید...